Monday, December 15, 2008

kenangan terindah..(AUG2008)



Akhirnya berakhir sudah acara pembukaan untuk sukan universiti asean 2008. Dah selesai tugas aku sebagai sukarelawan untuk acara ni. Banyak kenangan yang tak dapat aku lupa. Pahit, manis, kelat, tawar. Tapi semuanya tu best sangat bagi aku, n aku takkan lupakan sampai bila2. Mungkin ni je peluang yang aku dapat untuk libatkan diri dalam acara peringkat asean ni. Aku bukan setakat mewakili UiTM tercinta, tapi juga mewakili Malaysia. Wah3..bunyi cam gempak..hehe..


Rasa2nya kalau aku x join AUG ni, ntah bila la aku akan jejakkan kaki kat Stadium Nasional Bukit Jalil ni. Walaupun dah lama menetap kat sini, ni la pertama kali aku sampai kat bukit yang diberi nama Jalil..ngeh3.. Kitorang mula training kat bukit jalil ni dari 5 Dis sampailah acara pembukaan pada 13 Dis. Lebih kurang seminggu je. Sebelum tu, training kat Stadium UiTM je. Tapi masa first day training kat sini, terasa susah yang amat. Mana tak nye, kalau kat UiTM, boleh la nak bangun lambat sikit, sebab training mula pukul 9 pagi. Tapi bila dah ke bukit jalil, kena berkumpul untuk naik bas pukul 7.30 pagi dan malam pulak sampai lewat kat UiTM, dalam pukul 12 malam. So penat memang takleh cakap la. Dah tu, takde la seselesa masa kat UiTM. Time rest kat UiTM, leh balik bilik baring2, tido ke. Guling2 kat katil cam tenggiling.Tapi kat bukit Jalil ni, nak guling2 kat mana. Surau pun penuh sesak tambah2 masa masuk waktu. Bukan kata nak baring, nak berdiri pun dah x muat. Almaklumlah, manusia nya dekat 3000 orang. Surau ada berapa biji la sangat. Agak kecik pulak tu. So terpaksalah bersesak untuk solat. Nak rest, kena la lepak je kat kerusi penonton dalam stadium tu. Letihnya Tuhan je la yang tau. Tapi pengalaman bestnye ialah, setiap kali kitorang pergi Bukit jalil dari UiTM n balik dari Bukit Jalil ke UiTM, kitorang akan diiring oleh marshall. Ramai pulak tu. Bangga rasanya bila marshall tu sume tahan kereta untuk bagi laluan pada bas UiTM yang bawa kitorang ni. Rasa cam penting je kitorang ni,hehe. Dah la ada 50 bas UiTM yang perlu diberi laluan. Kesian pun ada kat kereta2 yang ditahan. mana lah tahu diorang pun ada hal penting, kena segera sampai ke destinasi. Tapi nak wat camne kan. Seronok gak diiring. Tak terperangkap dalam kesesakan.


Ni masa wat full dress rehearsal..Ni la kostum kitorang. Masa mula2 dapat, terkejut gak. Geli n lucu pun ada. Putih dari atas sampai bawah. Muka je tak putih..hahaha.. Dah macam pesakit kat hospital sakit jiwa pun ada. Tapi lastly baru aku paham kenapa putih yang dipilih. Putih ni akan pantulkan cahaya dengan kadar maximum. Diorang akan main lighting je masa show nanti. So effectnye akan cantik la..hoho..


Masa training kat UiTM, penat tapi best. tapi kesian kat padang tu. Dah abes rosak rumput kat situ kitorang kerjakan. Maklum la, tiap2 hari dipijak, dari pagi sampai malam lak tu, gondol dah banyak bahagian.haha.
Tapi apa2 pun, this is the best memory i ever had. Dapat kawan baru, dapat pengalaman baru. Walaupun kekadang kena marah, kena tahan berjemur, berhujan. Kena beratur panjang giler masa nak makan, sume tu pengalaman sekali dalam seumur hidup. I really appreciate it. Mana2 yang baik tu, aku akan simpan jadi kenangan terindah, dan mana2 yang kurang baik tu, aku akan jadikan pengajaran. Berbaloi aku tak cuti, hehe..=)
wassalam...........

5 comments:

anwarjauhari said...

assalamualaikum...
jumpa akhirnya entry pasal sua ni... tapi blog gambar yang banyak2 tu mana ye...

tqah said...

en. hafiz soh tengok kt aseanuniversitygames2008.blogspot utk gambar n video. tp rasanya masih under construction

Hatta MD said...

entah sempat entah tidak en hafiz tu nak masukkan. lagipun sem baru dah mula. tentu dia sibuk dgn urusan rasmi, kelas lagi.....sy mengharap dari sukarelawan juga yg upload gambar mrk...

selamat kembali ke kampus. dapat kolej mana?

tqah said...

selamat kembali ke kampus juga. Dapat delima.

budaksua08 said...

salam kenal member sua... heheee... fell free to visit our blog at budaksua08.blogspot.com... =)

UiTM di hatiku..

UiTM di hatiku..